Przedstawiam Wam przepis na paprykarz szczeciński..Kupne paprykarze maja sie nijak do zrobionego własnoręcznie 🙂 ..Pamiętajcie jednak ,że tuńczyk musi być dobrej jakości ..
SKŁADNIKI:
2 PUSZKI TUŃCZYKA W OLEJU
2 MARCHWIE
1 CEBULA
1 Woreczek RYŻU
5 ŁYŻEK KONCENTRATU
5 ZĄBKÓW CZOSNKU
OLIWA DO SMAŻENIA + MASŁO
SÓL,PIEPRZ,PAPRYKA SŁODKA ORAZ OSTRA:
WYKONANIE:
RYŻ GOTUJEMY OKOŁO 15 MINUT /ODSTAWIAMY DO WYSTYGNIECIA/ .W MIĘDZY CZASIE
CEBULĘ,DROBNO KROIMY DAJEMY NA ROZGRZANY TŁUSZCZ SZKLIMY .NASTĘPNIE DODAJEMY MARCHEW STARTĄ NA TARCE DUSIMY POD PRZYKRYCIEM DO MIĘKKOŚCI..DODAJEMY KOCENTRAT POMIDOROWY ORAZ UGOTOWANY RYŻ./MUSI BYĆ BARDZO MIEKKI/.CZOSNEK PRZECIŚNIETY PRZEZ PRASKĘ LUB DROBNO POKROJONY,ROZDROBNIONY WIDELCEM WRAZ Z SOSEM TUŃCZYK.PRZYPRAWY ORAZ SÓL
MIESZAMY..i to by było na tyle 🙂
życzę smacznego 🙂
Ciekawostki:
Paprykarz szczeciński został opracowany w połowie lat 60. XX w. przez pracowników laboratorium PPUDiR Gryf ze Szczecina na zlecenie szefa produkcji. Paprykarz szczeciński był wynikiem pomysłu racjonalizatorskiego na zagospodarowanie odpadów po wykrawaniu kostki rybnej z zamrożonych bloków rybnych. Pierwowzorem paprykarza szczecińskiego była afrykańska potrawa czop-czop, którą na początku lat 60. skosztowali i zachwycili się jej smakiem technolodzy z polskich statków-chłodni do połowów dalekomorskich podczas pobytu w portach u wybrzeży Afryki Zachodniej. Istniała również wersja paprykarza z kaszą pęczak zamiast ryżu.
Formularz komentarzy: